به گزارش ورزش سه، تیم ملی پرتغال در روز آخر رقابتهای گروه F مقدماتی جام جهانی (اروپا) اروپادر خانه جشنواره گل به راه انداخت و ارمنستان را 9-1 در هم کوبید تا با 13 امتیاز به عنوان صدرنشین گروه مستقیما راهی جام جهانی شود.
در یک شب بارانی، پرتغال نمایشی ارائه داد که بیش از یک پیروزی پرگل بود؛ اعمال قدرتی بی‌وقفه، ریتمی سریع و پیوسته و فشاری که از همان دقایق نخست تا واپسین لحظات بازی ادامه داشت. پرتغال پس از آن‌که خیلی زود در نیمهٔ اول با اشتباه مدافع خودی غافلگیر شد، واکنشی نشان داد که نه‌تنها بازی را به مسیر درست برگرداند، بلکه جریان مسابقه را به یک مونولوگ کاملاً یک‌طرفه تبدیل کرد.
پرتغال پنج گل در نیمهٔ اول زد و این در حالی بود که موقعیت‌های از دست‌رفته، ضربهٔ به تیر اصابت کرده کانسلو، و چند موقعیت عالی نجات‌داده‌شده توسط آواگیان اجازه نداد اختلاف در همان دقایق اولیه بیشتر شود. دقایق ابتدایی با ضربهٔ ایستگاهی برونو فرناندز و گل رناتو ویگا آغاز شد؛ سپس اشتباه عجیب مدافع ارمنستان راه را برای گونسالو راموس باز کرد تا او هم گلزنی کند. گل تماشایی ژوائو نِوس از پشت محوطه، و دو پنالتیِ آرام و دقیق برونو فرناندز نیمهٔ اول را با نتیجهٔ ۵–۱ به سود پرتغال به پایان برد؛ نتیجه‌ای که بازتابی دقیق و درست از سلطهٔ کامل پرتغال بود.
نیمهٔ دوم هیچ تفاوتی با نیمه اول نداشت. گونسالو راموس و برونو فرناندز سیال‌تر از همیشه بین خطوط حرکت می‌کردند و کونسیسائو، فوربس و ژوائو فلیکس از کناره‌ها مثل امواجی سهمگین پشت سر هم حمله طراحی کردند. گل ششم با حرکت ترکیبی راموس و فرناندز رقم خورد؛ شوتی کات‌دار و دقیق که دروازه‌بان شانسی برای مهار آن نداشت. حملات پرتغال چنان پی‌هم و ساختاریافته بود که هر توپی که در محوطهٔ ارمنستان فرود می‌آمد، بوی تهدید می‌داد.
در میانه‌های نیمهٔ دوم، ارمنستان زیر بار فشار توانش را کامل از دست داد؛ اشتباهات پی‌درپی، دفع‌های ناقص و شکاف‌های دائمی در خرید بک لینک کانال‌های کناری ریتمی ایجاد کرد که پرتغال با استفاده بهینه از آن به گل‌های هفتم و هشتم رسید. هر بار که توپ روی سر یا پای ژوائو نِوس می‌نشست، حرکت بعدی به سمت دروازه ارمنی‌ها بلافاصله شکل می‌گرفت. برونو فرناندز همچنان مرکز تصمیم‌سازی میدان بود و حتی در دقایق پایانی بازی که باران سیل‌آسا بر اوپورتو می‌بارید، جریان حمله کند نشد.
در دقیقهٔ ۹۰+۲، آخرین ضربهٔ این نمایش تاریخی از راه رسید؛ فوربس توپ را به فلیکس سپرد، او هم برای فرانسیسکو کونسیسائو کاشت. وینگر پرتغالی با کنترلی خونسردانه و ضربه‌ای دقیق تیر خلاص را زد تا نتیجه ۹–۱ بشود؛ پایانی برازنده برای شبی که در آن پرتغال هرگاه اراده کرد، به دروازه حریف رسید.
نمایشی کامل، ساختارمند و بی‌رحمانه؛ تصویری دقیق از تیمی که نه‌تنها بلیت جام‌جهانی را قطعی کرده، بلکه نشان داد بدون اغراق باید یکی از مدعیان جام جهانی تلقی شود.
